beschut
uit het donker van de nacht
plukte ze mij weg hand in hand
en voerde naar beschut
warm genesteld van het duin
waar rust uit haar hart met liefs
boog tot dichter dan dichtste bij
gelijk ruisend helmgraspluimen
mij koesterde tot lach
stil brak de donkerheid open
de hemel kierde ademvrij
de wind streek langs mijn ziel
gelijk geen ander als jij
H.J.: | Donderdag, september 07, 2006 07:19 |
sunrise. heerlijk dit. kussss |
|
lommert: | Woensdag, september 06, 2006 14:20 |
ja , de laatste strofe is zo mooi...graag gelezen xxliefs willem |
|
hiljaa: | Woensdag, september 06, 2006 09:43 |
zo mooi om te lezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
switi lobi: | Woensdag, september 06, 2006 09:37 |
Wat een rust en liefde spreekt er hier.......... Liefsliefs, lieve kus...switi lobi |
|
de nifter: | Woensdag, september 06, 2006 08:07 |
"de hemel kierde ademvrij", broekje nat hierro | |
Lia van der Fluit : | Woensdag, september 06, 2006 07:06 |
prachtige laatste strofe..althans..die sprak mij enorm aan..laifs,, | |
Innerchild: | Woensdag, september 06, 2006 01:21 |
Wat een genegenheid spreekt uit deze woorden ... héél mooi ! Liefs, Innerchild |
|
Claire Q: | Woensdag, september 06, 2006 01:00 |
heerlijk! hmm fijne avond.. | |
mums: | Woensdag, september 06, 2006 00:50 |
wat een prachtdicht, je beschut voelen...heerlijk. liefs mums |
|
beauty-angel: | Woensdag, september 06, 2006 00:26 |
wauw prachtig mooi verwoord zeg graag gelezen truste knuffel liefs mij |
|
Fata Morgana: | Woensdag, september 06, 2006 00:21 |
Vleide me even beschut tegen jouw wuivende woorden, even was heel de wereld windsil, zachte kus, Fata. | |
christina: | Woensdag, september 06, 2006 00:08 |
mooi he dat helmgras je moet er niet te hard aan trekken als je het plukt dan mogen je handen wel helmen aan als ik het toch pluk dan doe ik dat voorzichtig en met liefde knuffel en regenboog bij nacht |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 september 2006 | ||
Thema's: |