ik weet niet meer wat het is
het leven gaat toaal aan mij voorbij
leugens en fantasie spelen een grote rol
omdat niemand mij meer begrijpt
ik zelf begrijp er ook weinig van
weet sinds een aantal maanden niet eens meer wie ik zelf ben
misschien heb ik dan wel een naam hoe iedereen mij noemt
maar voor mijzelf ben ik totaal wezenloos
ik besef gewoon elke dag weer het gevoel
hoe het is om te leven als je niet jezelf bent
mensen praten tegen mij en doen hun ding
want ze weten dat hun leven niet afhangt van mij
ik zou het o zo heerlijk vinden
als de dag van morgen vandaag al was
dan was ik alweer een stukje dichterbij de dood
hoefde ik nog minder lang te leven dan nu
morgen is helaas de dag nog niet
maar die dag daarna komt wel steeds dichterbij
een heerlijk gevoel stroomt nu al regelmatig door mijn bloed
want als het dan gebeurt ben ik verlost
ik ben dan bevrijd van alles en iedereen
alleen het mooie neem ik mee in mijn hart
mijn vrienden en de liefde kan ik niet missen
zij zullen leven in de eeuwigheid