Elke keer alsk je zie doet het alleen ma pyn je bent zo mooy,
Ma je hbt al iemand huilen kan ik w el,
je nooyt zien is ook een opsie,
Ma dat wil ik niet, je beteknt te veel voor my!
Was je ma hier, woonde je ma hier.
Je elke dag zien, dt is te mooy om waard te zijn!
Was je ma de mijne, kon ik je ma knuffelen.
Had ik ma geen verdriet, om deze dingen.
Dagt ik ma niet te veel na, zij ik maa hoeveel je voor me beteknende,
Hoeveel ik vn je hou, Wrm doe ik dat nou niet.
Ben ik bang? Of wat?
Ik weet het niet meer,
Ma een ding weet ik wel , dat ik te veel vn je hou.
Laat het stoppen, ik wil geen verdriet meer.
Ik wil verder gaan.
Alsk je belde hoorde ik je stem, Zo mooi dat ik wel uren met je kon praten.
Ma ik deed het niet, ik zat ma wat te lullen.
Over dingen, telkens zeggn hvj, heeft dat wel zin?
Elke dag hopen dat je langs me ligt, en bij me slaapt!
Ma dat kan niet hij woont daar ik hier,
Hij is ouder, maja leeftijd maakt niet uit!
Hopen ma dat het allemaal gaat veranderen en ik de joune kan zijn.
Dat ik ouder ben dt ik na je toe kan.
En bij je kan slapen, dat zal toch perfect zijn?
Nou ik weet het antwoord! = Zeker is dat perfect.
Geschreven door : Mieke Roosenboom !