In jouw leugen verbrand......
Tranen van bloed uit een heilige kelk gedronken...
mijn lichaam heb ik voor iedereen verstopt.
Begraven tussen zes planken
diep onder de grond.
Mijn hart vol overgaven is nu gestopt.
De klok in mijn gedachten gaat niet meer rond.
Krampachtig ontarm je de leugen,
tot je laatste kreun of zucht.
Je ontwijkt de waarheid.
In jouw leugen verbrand.
Vergaan als as in de lucht.
In jouw leugen verbrand.
In de pijn heb ik mijn ziel bevrijd.
In jouw leugen heb ik mezelf weggeven.
Verleid door jouw woorden.
En in het geloof toen mee weggegaan.
Ik lieg nu mijn leven.
ik bedrieg mijn bestaan...
Ik ben niet meer ik..
ik ben een waan...
Een schijn.
Een vergeten traan...
Gelogen en bedrogen...
Maar het voelt goed zo....