Soms voel ik me weer opper machtig…
Mijn lichaam voelt dan weer krachtig ..
Dan die “ene extra stap” waarvan ik spijt zal krijgen..
Extreme pijn…. Ik behoud het voor me zelf en zal daarom zwijgen..
Ach weet je… ik kom niets te kort..
Het is alleen zo balen, mijn leven is helemaal kapot..
Dan kijk ik om me heen…. Tjonge mensen wees toch eens tevree!!
Al die luxe wat moet je er eigenlijk mee?
Tja … en dan wel mopperen om elk “klein” incident..
Vraag me dan wel eens af…. Of jij werkelijk zo bent?
Mensen leer toch eens tevreden te zijn..
Ik ben al tevreden met “één”minuut zonder pijn!!
RvM