De wachtruimte slechts dun bevolkt
maar een drukkende massa zwermt
als een horde bijen op mijn gemoed.
De klok is als een dreunende stem
en mijn keel klopt als een bezetene
op muren, lege eindeloze zalen dwalen
door gedachtekanalen.
Er is veel om te denken
maar nog meer om te zwijgen.
sunset: | Woensdag, september 13, 2006 08:14 |
Beklemmend treffend weergegeven. Liefs en fijne hopelijke gezonde dag, sunset PS: Volgens mij moet het ''gedachteNkanalen'' zijn (Maar ik kan me natuurlijk vergissen). |
|
Jeffry: | Woensdag, september 13, 2006 00:38 |
Jeetje, wat een prachtig, verfijnd gedicht... | |
MayadeBij*: | Woensdag, september 13, 2006 00:34 |
ik ´tap´ wel in ;) zwermend of niet.. | |
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2006 | ||
Thema's: |