De minuten tikken de dagen voorbij,
het keurslijf geeft de pas aan, samen in de rij.
Een tocht die zijn bestemming niet kent
en de afslagen die het zal nemen als je denk dat je er bijna bent.
Zwijgend samen met de stoet naar voren,
het huilende gejammer van je binnenste in de oren.
De weg die je niet in kan slaan
afgebakend als je de rij uit wilt gaan.
Losbreken klinkt het aan je hand
een afslag in aan welke kant
Intuïtief de barricade doorbreken, samen de weg in slaan
kronkelend en bochtig en niet te overzien
ongevreesd door degene aan je hand misschien
Bomen, bergen, heuvels en beren,
een geweldig perspectief wat je zou kunnen leren
Een warme hand aan je zij,
angstig, maar samen uit de lange rij