Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Horizon
Horizon
mijn ogen dwalen rond
langs de muuren van mijn veste
de stilte
is een geest die me kwelt
alles word beter
alles word mooier
maar het mist de lach
het mist de liefde
hoe ik ook werk
hoe ik ook kleur
al zou ik toveren
me beroepen op magie
het mist de hart en ziel
de strelende hand
van een haar
die liefdevol minnend stuurt
ik kijk naar morgen
ver aan de horizon
zou daar een licht zijn
straks als kroon op mijn werk
***Wim****
Reacties op dit gedicht
Black Lord vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Vrijdag, september 15, 2006 06:20
Intens verlangend, hopend wachtend.
Liefs, sunset
Over dit gedicht
Auteur:
Black Lord
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
15 september 2006
Thema's:
[IK]
[Bewondering]
[Genegenheid]