Door een waas van gedachten heen
Hoor ik haar stem
Onverstaanbaar maar oh zo duidelijk
Het lijkt een antwoord op mijn wanhopigheid
Tegen de stroom in
Zwemmend tussen de verstotenen van mijn ziel
De vergeten beelden van de werkelijkheid
Komt haar gezicht weer boven
Het onbreekt me aan de kracht
Om het terug te dringen
En voor de eerste keer sinds een eeuwigheid
Overstromen mijn ogen
Word mijn blik wazig
Glijdend over mijn gezicht
Banen de tranen zich een weg naar beneden
Over mijn wangen, naar mijn mond
Tussen mijn lippen geglipt
Proef ik de smaak van mijn bestaan
Ik doe een stap achteruit
Net op tijd
Gered
(dit gaat niet over mezelf)