De wind neemt de vorm aan
De vorm van een hand
Om mij op te pakken en mee te nemen
Naar jou leven, jou land
De regendruppen dalen neer
Vormen een oase in mijn woestijn
Drijven het zand uit mijn niet bestaande paradijs
Om voor altijd bij jou te kunnen zijn
De zonnestralen die jij afgeeft
Laat het zichtbare ijs verslinken
Het lawaai dat daarbij vrijkomt omgezet in liefde
Laat mijn hart weer klinken
Jou ogen die mijn zicht vormen
op het moment dat ik mijn visie verlies
op het leven, de liefde en jou
maken dat ik jouw zicht boven de mijne verkies
Jou oren die mijn gehoor zijn
Op het moment dat ik het leven niet meer hoor
Laten mij mijn deel van jou leven horen
En halen het gevoel weg dat ik je stoor
Jou liefde voor mij zo overweldigend en groot
Mijn liefde voor jou, zo intens en waar
Zouden we dan toch van elkaar houden?
Wist ik het antwoord maar