Ik kan het niet
Durf het niet aan
Kan het niet onder ogen zien
noem me laf
achterbaks
maar ik ben niet zoals jij
heb niet altijd me mondje klaar
wil niet in het middelpunt staan
ik word gedwongen
het waren maar drie minuten
had een week geoefent
ik sta er
alles weg
weet niet meer
waarover ik ga stamelen
krijg een rood hoofd
wil het klaslokaal uitrennen
wil zo graag weg
iedereen kijkt
beginnen te lachen
zij
lachen lachen lachen
ik
schamen schamen schamen
ik wist dat het zo zou gaan
wist het al lang van te voren
wist
dat dit zou gebeuren
de leraar lacht
zo vriendelijk mogelijk
de tranen branden
voel ze , nu zo dichtbij
handen steken
ogen lachen
ik kan het niet langer
ren het lokaal uit
laat iedereen en alles achter
het gelach, het geschaam
ver van mij verdaan