hoe hoog wappert de driekleur

in een statig furore met de wind

het rood en blauw steekt de hemel

terwijl het wit flauwt in stille overgang

is de trots met de wind meegevoerd

zal het oranje gevoel zich handhaven

van Holland naar Nederland en niets

vervallen in een louche maatschappij

normen en waarden in beton gegoten

vastgesnoerd aan een ijzeren fundering

wat vlagt het oranje triomfantelijk

vergaande glorie achter zwakke duinen

een land vergeven aan honderden identiteiten

terwijl onze cultuur wappert aan wieken van molens

Nederland op z’n smalst in het brede zins des woord

ik heb u lief mijn Nederland  zingt met bitter gevoel

en de blanke top der duinen zwartgallig geprent

Neerland hoop in bange dagen, net wat u zegt

verkocht zijn naakte lijf en siddert onder het verderf

zuchtend onder zijn zeespiegel, stervend geluk