De woorden malen
steeds vaker door mijn hoofd
hoe kon ik ooit denken
dat jij mij zou moeten
was ik soms verdoofd?
De woorden herhalen
keer op keer
ik had kunnen weten
dat ik gekwetst zou worden
het gebeurde weer.
Met die zwarte muur
nog steeds voor mijn gezicht
loop ik langs iedereen die mij wil zien
en wie mij niet wilt zien
doet zijn ogen maar dicht.
Ik vraag me af
waarom ik ooit dacht
dat ik een relatie kon beginnen
in vreugde en zonder pijn
iets waarop ik keer op keer wacht.
Ik weet niet meer wat ik voel
van alles gaat er door mij heen
maar die drie woorden zal ik nooit vergeten
die drie woorden hebben mij gekwetst
ze waren gemeen.