levensweg
het leven kent zijn hiaten
dat kreeg ik al snel in de gaten
vader overleed in pubertijd
en raakte ik mijn moeder aan de alcohol kwijt
op de wereld, heel alleen
bouwde ik muren om mij heen
wat voelde ik mij onbemind
wat waren de goden mij slecht gezind
en zo verliet ik de kinderjaren
weinig bleef mij bespaard
toch voel ik een zekere trots
en is het verleden verjaard
nu ben ik volwassen
en klim ik steeds met goede moed
uit elk diep dal
en kan ik enkel hopen
dat er een jaar komt
dat ik niet meer val
Lia
lommert: | Zaterdag, september 23, 2006 20:18 |
op tijd het knipperlicht aanzetten..let op Lia..een bocht;) xxliefs willem |
|
Klaes: | Zaterdag, september 23, 2006 19:41 |
intens opbouwend groet/klaes |
|
Only me ;;: | Zaterdag, september 23, 2006 17:34 |
Mooi gedicht! En dankjewel voor je reactie op mijn gedicht, en ook al is er maar 1 iemand die het allemaal kan veranderen, het blijft moeilijk. Ik hoop dat als ik ooit volwassen wordt zulke dingen makkelijker te begrijpen zijn. Dikke knuffel en kus van mij! |
|
hiljaa: | Zaterdag, september 23, 2006 17:06 |
ja herkenbaar ! laten bruisen nu hé knufleifs--hiljaa-- |
|
~~~eilahtan~~~: | Zaterdag, september 23, 2006 14:26 |
het vallen hoort ebij maar eruit komen daar is kracht voor nodig en zoals ik hier lees bezit jij daar genoeg van knuf nathie |
|
elze: | Zaterdag, september 23, 2006 10:27 |
het is altijd dat .. ik .. en misschien is het zo,,de mens heeft zich één laten worden met de ego..maar je herinnert je de lezing nog wel,,alles verandert kuslaifs |
|
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, september 23, 2006 09:56 |
Ach jee, heb ik net een gedichtje ingestuurd met dezelfde titel... De "goede jaren"zullen zeker nog komen, zolang je vertrouwen erin leeft Liefs Annemieke |
|
Reiger: | Zaterdag, september 23, 2006 09:49 |
Steeds weer een stapje meer vooruit.... Supermooi verwoord! |
|
Mandje: | Zaterdag, september 23, 2006 09:36 |
"Onze grootste prestatie is niet dat we nooit vallen, maar dat we elke keer weer opstaan." ( Conficius ) Je bent altijd sterker dan je denkt,lieverd! liefs,marianne |
|
Hilly N: | Zaterdag, september 23, 2006 09:31 |
En klim ik steeds met goede moed uit elk diep dal. Zoveel wilskracht. Liefs, Hilly |
|
sunset: | Zaterdag, september 23, 2006 09:28 |
Nou, vallen zullen wij altijd wel (Tot aan dit levenseinde). Maar dat is niet erg. Zolang wij kunnen, willen opstaan telkens weer. Toch? Liefs en een fijne zaterdag nog, sunset |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 23 september 2006 | ||
Thema's: |