Herrie in me hoofd...
Ik zal alles verdoven,
het donderd en bliksemd in me hoofd boven.
Ik hoor stemmen,
ik kan ze niet remmen.
Constant wordt er gezegd wat ik moet doen,
zonder knuffel of zoen.
Alles wat er wordt gezegd doe ik maar,
dan is dat geruzie maar klaar.
Stemmen, ze zijn er weer,
keer op keer.
Zelf ben ik er niet bij,
laat me toch vrij.
Dingen voor mezelf zijn kort,
soms denk ik wat er aan me leven schort.
blijheid en vrolijkheid,
dat is eens in de tijd.
Stemmen, ze zijn negatief,
ik doe alles fout, ben niet lief.
Ruzie over dit of over dat,
Thuis? je kan me wat.
Met me stemmen ga ik weg,
niet dat ik iets zeg.
de stmmen verdwijnen vast,
ik ben weg, stemmen laat ik achter in me lege kast.