Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
op afstand
als ik het raam uit staar
zie ik niets anders dan een zwarte vlek
alles lijkt vervaagd
alsof ik mijn bril niet op heb
de huizen aan de overkant
ze lijken veel verder weg dan ze zijn
de daken zijn grauw en grijs
in plaats van rood
de rook die uit de schoorstenen komt
is dik en doordringend
niet iets waar je doorheen kunt kijken
je vliegt er tegen aan
achter die ruit
zit ik opgeborgen op mijn kamer
het lijkt ver weg van de bewoonde wereld
al is het op vingerafstand bereikbaar
toch is het beter dat ik hier ben
opgeborgen in een kamer
zo kan ik de wereld niks aan doen
blijft alles vredig
xxx rianne xxx
Reacties op dit gedicht
jouw-kleine-meis vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
jouw-kleine-meis
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
24 september 2006
Thema's:
[IK]
[Leven]