Gevoelens zijn raar,
en voor mij ook naar.
Ik voel die van andere mensen, maar dit komt niet voor in mijn wensen.
Ik heb er niet veel aan, en heel soms kan ik het langs me heen laten gaan.
Soms heb ik er moeite mee, maar daarvan hebben de mensen geen idee.
Ik vraag mezelf vaak af: 'waarom ik?, waarom voel ik dat verdriet en gesnik?'
Ik zou ermee moeten leren leven.
Maar soms voel ik me een engel, zo'n engel die niet kan zweven.
Engelen kunnen dat verdriet ook voelen, waar de mensen mee leven
Maar zij kunnen daar iets mee doen, net zo makkelijk als het geven van een zoen.
Ik niet!
Daarom voel ik me soms zo zwak als riet.
Ik moet hier mee leren leven, misschien kan ik dan in de toekomst ook als een echte engel zweven.....