Ik sla mijn mantel om
zodat het niet opvalt hoe ik me voel
En doe mijn hoed wat lager
mijn ogen niet te zien
En zo loop ik ogenschijnlijk krachtig
door de straten tot een kruispunt
Niet wetend welke kant de juiste is
maar rechtdoor is uitgesloten
Mijn gezicht diep gedoken in mijn sjaal
tranen niet te bedwingen
En mijn twijfels razen door mijn lichaam
gevoel en verstand vechten voort
Ik blijf staan niet wetend welke keuze de beste is….
moongirl1982: | Dinsdag, september 26, 2006 08:35 |
neem de tijd om naar binnen te keren daar zal je het antwoord vinden... groet moongirl1982 |
|
ring: | Maandag, september 25, 2006 20:02 |
wat goed is kan niemand je zeggen,volgens mij heb je pas zekerheid als er een tijdje verstreken is,dan voel je of je de juiste keuze hebt gemaakt! sterkte ermeexxxingrid | |
Rationalelfie: | Maandag, september 25, 2006 17:38 |
ja heel herkenbaar... verder sluit ik me aan bij de rest ! groetjes | |
beauty-angel: | Maandag, september 25, 2006 16:18 |
zo herkenbaar geef je een troostende knuffel liefs mij |
|
scientist: | Maandag, september 25, 2006 15:25 |
Volg je hart zou ik zeggen... vreemde symmetrie: http://www.gedichten-freaks.nl/toon.asp?num=361874 |
|
Aquarel: | Maandag, september 25, 2006 15:17 |
Ik loop even mee in dit beeldende gedicht, misschien zichtbaar onzeker blijven staan. De mantel en de hoed af nemen... Tijd nemen tot jezelf te komen en mogelijk te delen... Gezien antwoorden in oprechte openheid meestal de juiste zijn? Het gedicht spreekt in elk geval tot mijn verbeelding. Liefs, Aquarel |
|
Lone Wolf: | Maandag, september 25, 2006 15:15 |
Ben akkoord met Zij, al zal het moeillijk zijn | |
HIJ&ZIJ: | Maandag, september 25, 2006 15:14 |
Het klinkt heel makkelijk en snel, maar volg je gevoel, volg je hart, waar wil je staan over een jaar? bij het nu? knok er dan voor, zie je geen toekomst, maak dan een toekomst, liefs, |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2006 | ||
Thema's: |