verborgen achter een masker
gehuld in chiffon van verdriet
drogeren mijn hersenen
verbeten als graniet
enkel lessen des levensgang
sporen mij nog aan
om innig dankbaar te zijn
voor mijn weelderig bestaan
edoch krimpt mijn hart tezamen
bij de luistering van het koor
met af en toe prangende vragen
waar ik het antwoord niet van hoor
L.
Klaes: | Donderdag, september 28, 2006 17:56 |
dat kwam zeker door de valse noten van het koor... groet/klaes |
|
rovago: | Donderdag, september 28, 2006 13:16 |
Helaas soms komen de antwoorden niet onmiddellijk. Liefs. Rovago |
|
switi lobi: | Donderdag, september 28, 2006 09:43 |
Er zijn hier al een heleboel wijze woorden tegen je gezegd lieverd. Een dip is niet erg en hoort erbij...als je maar wel weer opstaat en verder kunt. Een warme omarming en een dikke kus voor jou! Liefsliefs, switi lobi |
|
sunset: | Donderdag, september 28, 2006 09:23 |
Het is niet zo dat wij op al onze vragen antwoorden behoeven hoor. Em je kunt je soms - ombewust - blijven ''koesteren'' in je eigen pijn. En dat mijn lieve Lia, kan en mag nooit de bedoeling zijn. Toch? Liefs en warme omarmende knuf, sunset |
|
Gonny: | Donderdag, september 28, 2006 09:02 |
Dikke knufffff |
|
elze: | Donderdag, september 28, 2006 07:55 |
zullen we nu eens niet meer zeggen achter een masker van verdriet, want hoe meer je dit roept, krijg je vast en zeker verdriet..was de les die wij mochten ontvangen gisteravond voor al die anderen bedoelt en niet voor jou?. ik lees niets anders in je gedichten Lia,,,morgen vrolijke en blije gedichtjes... laifs |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2006 | ||
Thema's: |