Zou willen leven op de zeebodem..
waar je niks kan zien..
Zou willen leven op de zeebodem..
waar geen liefde is, dat is wat ik nu verdien.
Zou willen leven op de zeebodem..
waar je niks kan horen..
Zou willen leven op de zeebodem..
waar niemand mij kan storen..
Zou willen leven op de zeebodem..
waar ik niet als een verslaafde aan hem blijf hangen..
Zou willen leven op de zeebodem..
waar ik nooit meer ben gevangen..
Zou willen leven op de zeebodem..
waar het lekker rustig is..
Zou willen leven op de zeebodem..
waar ik niemand meer mis..
Zou willen leven op de zeebodem..
waar ik alleen ben..
Zou willen leven op de zeebodem..
waar ik nergens meer voor weg ren..
Dirk Hermans: | Zondag, oktober 01, 2006 19:09 |
wij als mensen horen samen te zijn en te praten over de dingen die niet altijd mee zitten maar je gedicht is wondermooi een goed daar is niets op aan te merken zeer goed,groetjes Dirk | |
Trudy smits: | Zondag, oktober 01, 2006 18:19 |
lieve paiin alleen zijn lost het probleem niet op ,in feite wordt het alleen erger,zoek een andere bizig heid ,want op de bodem van de zee is zoveel te zien en te ontmoeten. liefs trudy smits |
|
cindyketjeuh: | Zondag, oktober 01, 2006 17:43 |
prachtig gedicht!!! ik kan mezelf er perfect in herkennen. Ren er niet van weg, zo wordt het alleen nog maar erger. geloof me maar!!! kusjes cindyketjeuh |
|
Auteur: Animola_* | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 01 oktober 2006 | ||
Thema's: |