Achter me laten was de enige optie.
Erg makkelijk is het niet.
Het gaat niet slecht, dat niet. Maar beter als een tijd terug maar ik roep niet te hard want het is vaker een tijd goed gegaan, maar ik zie het positief.
ik heb hem gelukkig dit jaar niet veel gezien en dat maakt een stuk makkelijker maar voor hem weg lopen doe ik niet meer.
Augustus/September 2006 was het 2 jaar geleden! het moet nou wel genoeg zijn denk ik.
Ik denk dat ik het hem heb vergeven, dat zegt me gevoel maar vergeten kan niet!,
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan ben ik achter,
Maar je leert er wel mee omgaan, tis gemakkelijker nu denk ik om hem tege te komen. Eigelijk weet ik dat niet want heb hem een tijd nie meer gezien, misschien heb ik daarom dat gevoel!
Maar ik vergeef het! ik kan niet langer boos zijn, moet het een plekje geven. En heb het gevoel dat ik dat nou gedaan heb.