ik streel jouw de haren
betast jouw gelaat,
alsof ik een blinde was
die moet voelen
of je werkelijk bestaat.
Jouw lippen
konden mijn vingers niet ontglippen.
Tergend langzaam neem ik de tijd
om jouw te ontdekken zonder spijt.
Je bent zo kostbaar, lief en broos
het delicaatste wat ik ooit koos,
de vlam schiet in de pan
de passie niet meer in bedwang
het zoenen maar intenser
het strelen maar immenser,
ik laat mij volledig gaan
en hoop je geen pijn te hebben gedaan.
Warm en rood het aangezicht,
open ik de ogen, weer op de pc gericht.
 
Reacties op dit gedicht
flori@ne vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


- delieke -: Maandag, januari 08, 2007 22:28
Warm en liefdevol geschreven,
liefs.


Over dit gedicht
Auteur:  flori@ne Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  Sunflower
Gepubliceerd op:  03 oktober 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.