Cocon
Vet gevreten in doelloos verleden
dat zonder reden leek te bestaan
sloten we ons op in een cocon
die we sponnen zonder hoop
deze ooit te kunnen verlaten
Het zoete lot waaide ons samen,
door dunne zijden wanden heen
lieten we elkaar langzaam groeien
tot het laatste restje verdween
van angst voor onze eigenheid
Het harnas open, en we kropen
moeizaam uit wie we eens waren
hunkerend naar de zomernacht
waar twee nachtvlinders als wij
elkaar eeuwige liefde verklaren.
bijouken: | Dinsdag, oktober 03, 2006 23:36 |
Mooi, net een sprookje. Groetjes ;) |
|
Mathilde: | Dinsdag, oktober 03, 2006 23:17 |
aaaahhh... wat een heerlijkheid... (maar van zieke geesten gesproken... zo ken ik er ook nog wel wat...:-)) kus! |
|
choca: | Dinsdag, oktober 03, 2006 23:15 |
Prachtig!!! Jammer dat je m nu instuurt. Missen velen een pareltje!!Hug mieke |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 03 oktober 2006 | ||
Thema's: |