Mooi zijn
…en toen ze veertien was
schuurde ze tot bloedens toe
haar sproeten die,
wat werd ze moe
zo lelijk haar gezicht ontsierden
nu fluisteren de mannen zacht
of soms iets harder
meisje wacht
wanneer mag ik je nog eens zien
ik wil ze kussen
’t is geen moeten
allemaal ja, álle sproeten
L.Bert
4-10-06
sunset: | Woensdag, oktober 04, 2006 13:37 |
Mooi lief door jou verwoord en neergezet. Liefs en nog een fijne sproetendag, sunset |
|
wolkie: | Woensdag, oktober 04, 2006 12:23 |
Heel leuk verwoord!! Ik haat mijn sproeten, mijn gezicht zit helemaal onder... |
|
vivika: | Woensdag, oktober 04, 2006 12:14 |
haha helemaal met chocaatje eens...daarom is het ook zo mooi!! knuff |
|
mums: | Woensdag, oktober 04, 2006 10:29 |
wat weer een heerlijk lief gedicht. Vertederend. liefs mums |
|
choca: | Woensdag, oktober 04, 2006 08:49 |
Hahaha een typisch gedichtje van jou.Leuk.Liefs mieke | |
anneke van dijk: | Woensdag, oktober 04, 2006 08:22 |
lief.... liefs, namasté, an |
|
Hilly N: | Woensdag, oktober 04, 2006 07:56 |
Leuk gedicht. Groet, Hilly |
|
Roland Hainje: | Woensdag, oktober 04, 2006 01:07 |
leuk gedaan bert! heerlijk al die sproetjes.. *had vroeger een rood vriendinnetje met wel honderd sproetjes bruin dat waren vele kusjes langs de Amelandse duin. bedankt voor de herinnering! ik werd even enthousiast;) groetjes, RO |
|
lonely 1: | Woensdag, oktober 04, 2006 00:42 |
heerlijk leuk gedicht. en er is toch niks mis met sproeten? liefs, lonely 1 |
|
Auteur: L.Bert | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 04 oktober 2006 | ||
Thema's: |