Verdwaalt in het duister
met een licht aan het eind
een labyrint van gangen
kale plekken en opgevulde
gevoelens in mijn hart.
Van boven af zie ik mijn
vervallen lichaam rennen naar
het eind, het was verkeerd.
De goede weg werd niet gekozen
en ik bleef voor altijd in
een hoekje liggen, tot de
hemel mijn ziel meenam.