blind voor 't licht en doof voor elk geluid
voel ik hoe het licht tintelt op mijn huid,
maar het beeld ontbreekt, en een orgelman
speelt ver een lied, dat ik niet horen kan
Zo leeft in mij alles wat ik vergeten ben;
'k zoek elke dag mijn weg , ga mijn gang,
maar voel hoe ik aan duizend draden hang,
een spinsel waartoe ik mij niet beken.
Al wat ik mij niet meer herinneren vermag,
leeft en weeft eindeloos het grote net,
waarin mijn klein bestaan ligt ingebed,
een schip dat vaart onder een vreemde vlag
de dingen die mij drijven, mij noemen,
hoor ik hooguit zachtjes, diep in mij zoemen.