Op school ben ik o zo vrolijk,
lach ik om elke grap.
weet niemand dat het schijn is.
Schijn dat ik zoveel lol trap.
Thuis gaat de schijn door,
zeg ik mijn moeder vrolijk gedag.
Ze weet het heus wel hoor,
het is een gebroken lach.
Op mijn kamer houd de schijn op,
kom ik terug in de realiteit.
Zet ik m'n leven even op stop,
en laat alles eruit.
Traan na traan,
Pijn na pijn.
Allemaal aan die ene persoon te danken,
de meester van schijn.
Ik heb het geprobeerd je opnieuw te vetrouwen.
Probeerde te vergeten wat ik heb beleefd.
Maar tot mijn spijt ben ik er toen achter gekomen,
dat mijn echte vader me allang verlaten heeft.