Heb je ooit je armen om jezelf heen geslagen en net gedaan alsof een ander je omarmde?
Heb je ooit gewenst dat je met ze kon praten en hun handen kon vasthouden?
Heb je ooit gevonden dat je lelijk en waardeloos was,en dagen achtereenin de spiegel naar jezelf gestaard om je gebreken te ontdekken?
Ben je ooit uitgelachen?
Heb je,je ooit als een rare buitenstaander gevoeld?
Is er ooit met jou als enigegerotzooid,werd je ooit in gedachten verbrand?Je kon niet zienwat ze van je wilden.Kon niet vinden wat ze wilden hebben.
Heb je ooit gevoeligheid,je ware gevoelens,verborgen omdat je bang was dat je gekwetst zou worden?
Nou,ik wel....
Ik heb al deze dingen gedaan...
Ik heb ze doorstaan.
Doorsta ze nog steeds.
Ik hou mezelf gezelschap en probeer me voor te stellen dat er iemand is die van mijn door haat verteerde lichaamen ziel houdt,Daar moet ik sterk voor zijn.
Ik moet mijn vuisten ballen,mijn kaken opeenklemmen,doen alsof ik smetteloos ben en doorgaan war ik mee bezig ben,ondanks de gevolgen.
Ondanks de pijn en de vlammen die mijn borst zullen verschroeien,moet ik gevoelens onderdrukken en doogaan..
Geen eten,geen gelach,geen applaus,alleen overleven.
Met alleen het zwetende skelet met rotte tanden dat me leidten me de stuipen op het lijf jaagt.
Ik moet mijn eigen toppuntvan verslaving vinden en me daar volledig aan overgeven,zodat ik met een harde,rokerige knal kan gaan........