ik vlieg
ik vlieg
ik fladder
vrij als een vlinder
ik vlieg
ik fladder
gelukkig als een kind
ik vlieg
ik fladder
...
ik val
Reacties op dit gedicht
| El Caballero: | Zaterdag, januari 26, 2002 02:34 |
| Luchtledig onder mijn vleugels. Sierlijk gedicht in zijn schijnbare eenvoud zonneploempje |
|
| Juva: | Vrijdag, januari 04, 2002 15:30 |
| Ik had als kind altijd de gewoonte die vlindertjes die door een auto aangereden waren, op te vangen en proberen te redden (maar door mijn goed bedoelde verzorging, hielp ik ze meestal helemaal naar de verdoemenis) Ik wil maar zeggen: ik hoop dat iemand je telkens weer helpt rechtkrabbelen. |
|
| Lize: | Vrijdag, januari 04, 2002 12:37 |
| Lekker licht en luchtig. Niet zo positief en toch... Mooie verwoording en leuke opvatting, maar ik zou toch met mijn beide voetjes op de grond blijven als ik jou was... | |
| Timmeke: | Vrijdag, januari 04, 2002 11:29 |
| ja ploempje, echt prachtig hoor. zo eenvoudig en toch zo mooi. liefs Timmeke |
|
| Susanne X: | Vrijdag, januari 04, 2002 10:59 |
| Sommige mensen zijn helaas niet bestemd om te vliegen ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: ploempje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||