ooit en nooit
waar de scherven van indrukken
in beider harten nog nabloeden
de blik van het moment, zo naakt
versmelt tot bij elkaar geschraapt
plek hervindt onuitgesproken
hecht, ooit en nooit verschoven
verbonden tussen turbulentie
van welk een oorkaan dan ook
houdt het licht gegund in ogen
doorvoed met liefde althoos
al is de voel van machteloos
nog immer breekbaar in de tijd
het voedt, het stroomt
als eens in de moederschoot
trotserend, al wat het leven biedt
groeiend, jij en ik
remie: | Woensdag, oktober 11, 2006 08:55 |
zo terug naar de bron...liefs remie | |
sunset: | Woensdag, oktober 11, 2006 08:19 |
Zoals steeds een treffend tonend en delend overgebrachte prachtverwoording. Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
DrieGeetjes: | Woensdag, oktober 11, 2006 00:45 |
;) | |
lonely 1: | Woensdag, oktober 11, 2006 00:38 |
prachtig geschreven gedicht. liefs, lonely 1 |
|
H.J.: | Woensdag, oktober 11, 2006 00:33 |
al is de voel van machteloos nog immer breekbaar in de tijd intens voel Maria. troostknufff. kusszz |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 11 oktober 2006 | ||
Thema's: |