Voetstappen ik hoor ze en hoor
op de paden en de dijken
bij de polder waar jij en ik
de windmolens en de weides bekeken
We waren pilaren in de vlakte
zo klein nietig klein waar de fotograaf
kiekjes van nam en plakte
in zijn fotoboek
Op menig bladzijdes waren we samen
net zoals op de polder in het niemandsland
waar een fietser de wind trotseerde
en zijn liederen floot binnensmonds
Voetstappen ik hoor ze en hoor
hier of ergens anders
ze maken nog steeds het zelfde geluid
ook al sterven ze langzaam weg
sunset: | Donderdag, oktober 12, 2006 10:31 |
Stil delend mooi. Liefs , sunset |
|
tears for you: | Donderdag, oktober 12, 2006 07:32 |
wat mooi;een prachtgedicht tears |
|
lonely 1: | Donderdag, oktober 12, 2006 00:56 |
prachtig gedicht.liefdevol en teder geschreven. liefs, lonely 1 |
|
switi lobi: | Donderdag, oktober 12, 2006 00:35 |
Wat geniet ik toch van jouw heerlijke sfeergedichten... Slaap zacht... Liefsliefs, switi lobi |
|
red one: | Donderdag, oktober 12, 2006 00:22 |
mooi verwoord liefs |
|
yazii: | Donderdag, oktober 12, 2006 00:05 |
mooi dit. | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 12 oktober 2006 | ||
Thema's: |