De berg / Met voorbedachten rade
Verder dan de grens tussen groen en steen
Zal ik nooit in tijden raken
Voor mij rest het idee de tijd te staken
Of te beginnen vanaf dit lage veen
Vanaf het laagland zal ik de berg tegemoet komen
En water uit het bergdal drinken
Aan de voet, waar nog vele geluiden klinken,
zal ik beginnen aan de reis van mijn dromen
Eenmaal de top in zicht voelt het kil,
verlaten. Een mooi uitzicht maar erg stil
Hellingen worden stijler, handen worden kouder
Mijn levenslust wordt merkbaar ouder
Met het besef dat ik de top nooit bereiken zal
Blijf ik hier, de grens tussen groen en steen
Waar het nog warm is. Met uitzicht op het bergdal
En in de verte mijn afkomst, het veen
Reacties op dit gedicht
| Fancy Nancy: | Vrijdag, oktober 13, 2006 16:40 |
| heel mooi! zat echt te genieten toen ik het las! | |
| Windwhisper: | Vrijdag, oktober 13, 2006 13:17 |
| mooi.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sander Kunst | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||