steun aan jou!
Zelfs in moeilijke tijden,
wil ik je verlossen,
van je lijden.
Die zware klossen.
Van lood op je hart,
Van beton aan je voeten,
Misschien zeg ik het apart.
Maar je zal toch echt moeten.
Hij zal uit je leven moeten gaan,
Je moet er niet meer aan denken,
Voor jou is hij van de baan.
Je zult je vol met moed tanken.
Om die stap weer vooruit te zetten,
Je gedachte op de toekomst te richten,
En je niet meer te laten beletten.
En niet meer te hoeven zwichten.
Verder gaan zal het doel wezen,
Want nu heb je niets meer te vrezen.
Jij moet echt weten,
Dat je hem nu moet gaan vergeten.
En samen met al je vrienden,
Die jou verdriet ook delen,
En die jou vriendschap ook verdienen.
Samen te gaan spelen.
En het verleden laat vervagen,
Zodat je niets meer hebt om over te klagen.
*heb ik samen met goede vriendin dit gemaakt..het is goed zo..eigenlijk is dat voor mij bedoeld van me vriendin..zij wilt juist dat dit op de site wordt gezet! zodat ik vaak kan lezen en moed vasthouden! bedankt lieverd!*