Zoveel te doen en toch steeds
komt er niet veel uit mijn handen
zoveel te zien dat doe ik liever
leg me niet aan te strakke banden
mijn God waar vlieg ik steeds heen
ik wil de wereld het liefst ontvluchten
herder van mijn kudde dromen zijn
laat mij maar zwerven onder de luchten
ik ren me rot en kom nergens aan
zoveel te maken en telkens geen tijd
zoveel te bepraten maak ik kies stilte
en heb geen zin in alle woordenstrijd
ik wil de smaak van de natuur proeven
in stilte diepzeeduiken in mijn innerlijke zijn
de top van de berg overwinnen, lopen op
blote voeten in ‘t mulle zand, t gevoel zo fijn
is dit eigenlijk wel wat ik echt wil
strak lopen in het gareel ….. zoveel moeten
ik stap er even tussenuit vandaag………
zoveel dagdromen komen mij steeds begroeten
rovago: | Donderdag, oktober 19, 2006 18:09 |
Heel mooi gedicht Remie. Groetjes. Rovago |
|
Klaes: | Donderdag, oktober 19, 2006 12:54 |
rustig bezig zijn ,en zeker niet in een strak keurslijf groet/klaes |
|
Jan van Dord: | Woensdag, oktober 18, 2006 21:27 |
Mooi gedicht, en hele mooie foto''s | |
mums: | Woensdag, oktober 18, 2006 19:46 |
prachtig geheel Remie. liefs mums |
|
fredie: | Woensdag, oktober 18, 2006 19:08 |
ja proberen te genieten van alles wat er nog wel is Remie love Fredie |
|
bijouken: | Woensdag, oktober 18, 2006 18:54 |
Prachtige woorden. Doen waar je zin in hebt, in zover dit mogelijk is, en proeven van het leven. Geniet. Liefs. |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2006 | ||
Thema's: |