Staar naar buiten en sta stil
Stil bij het leven en wat ik voor mezelf wil
Het leven, leven is allerminst vanzelfsprekend
Geen persoon die ik ken is alwetend
Maar wel hebben we allen idealen
Die we ooit eens hopen te behalen
Ik ben zo nieuwsgierig wat jou kijk daarop is
Want voor mijn gevoel zit ik elke keer mis
Helaas kan ik niet meer doen dan naar jou mening gissen
Wetend dat ik die de rest van mijn leven zal moeten missen
Had ik je maar iets beter gekend
Dan had ik me misschien wat van jou idealen aangewend
Maar ja wat wil je, ik was nog een kind
Ben gewoon zo benieuwd wat je nu van me vindt
Ik doe mijn ding, weet alleen niet waarvoor
Ik wou dat jij het antwoord kon fluister in mijn oor
Feit is dat ik het zonder jou advies zal moeten doen
Slechts licht gesteund door verhalen en herinneringen van toen
En alles wat je me hebt weten te vertellen
Nu heb ik zelfs moeite me je gezicht voor te stellen
Ik heb nog zoveel vragen, die onbeantwoord zullen blijven
Voel me bedroefd, dat jij me niet de juiste weg kan wijzen
Staar dus naar buiten en probeer te kijken
Maar er is niets waaraan ik kan zien of ik op jou zal gaan lijken...