Ik had een leven
Ik had een leven,
Helaas niet lang,
Ik had een leven,
Maar ik was al tijden bang.
Mijn dagen waren vervuld met de donkere nacht,
De sterren leken droevig, daar hoog in de lucht,
De wind blies door mijn haren, weleens waar zacht,
Maar ik keek naar de uilen, in hun vlucht.
Ik droomde graag mijn dromen,
Ik was daar anders, dan in dit leven,
Ik wou daar altijd komen,
Alles zou ik er voor geven.
Maar langzaam begon ik te vervagen,
Mijn gedachten werden veranderd,
Ik begon me anders te gedragen,
Plots werdt alles anders.
Daar aan het einde, aan het einde was er licht.
Ik dacht aan mijn familie en vrienden.
Maar ik ben er toch voor gezwicht.
In de hoop mijn geluk te vinden.
Ik had een leven
En ik heb er een!