Liefde, daar leven we van,
Als je nooit aangeraakt wordt,
En genegeerd, dan ben je dood,
Dood van binnen,
Jouw aanrakingen doen het vuur bij mij van binnen branden,
Je lieve woorden gonzen door mijn hoofd,
De liefde die je mij beloofd,
Het is een raar begrip,
Wie kan er nou van mij houden?
Ik ben maar ik, en niet echt speciaal,
Maar bij jou lijk ik zo speciaal en je steekt me aan,
Je verwarmd mijn hart,
En alles is weer rozengeur en manenschijn,
Zolang ik maar bij jou kan zijn...