Herinner september (2)
Men maait de maïs of ploegt het onder
ook op die plaats waar ooit voetafdrukken gestaan
de zaden die een beeldend liefdeswonder
zijn nu vertrappeld, dood of stil vergaan
De zon bracht over velden leven
ook in een hart dat zich met eenzaamheid verzoend
verduisterde toen snel genomen wat eerst werd gegeven
de warmte die onzekerheid had weggezoend
Maar tussen stengels liepen zoveel schimmen
er was geen afstand nemen van niet één
daardoor was er geen werkelijk minnen
wij waren nooit voor ons alleen
Waar maïs en koren´t zinnebeeld van leven
en van het stillen van een honger zijn
rest mij het hunkeren naar echt geven
en ook mijn eenzaamheid, immens verdriet en pijn.
**********
sunset 29-10-2006
**********
lonely 1: | Zondag, oktober 29, 2006 23:17 |
stilmakend mooi! liefs, lonely 1 |
|
kerima ellouise: | Zondag, oktober 29, 2006 16:28 |
moooooooooooooooooi !!!! liefs, kerima ellouise |
|
mums: | Zondag, oktober 29, 2006 10:42 |
weer zo voelbaar je gevoelens hier gelezen. liefs mums |
|
elze: | Zondag, oktober 29, 2006 09:27 |
en zullen ze dit met ,, leven ,, bedoelen mijn vriend,, met genoegen tot mij genomen dit laifs elze |
|
Windwhisper: | Zondag, oktober 29, 2006 09:25 |
stil wordend gelezen, pure poezie, pijn verwoordend........ liefs Cobie en een troostknuffel voor jou |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 29 oktober 2006 | ||
Thema's: |