En ik zal nooit vergeten worden
Al zal er nooit één enkele liefste
droef tranen wenen op mijn graf
toch druppelen van bloemen
wat frisse dauw op wat ik gaf
Zelfs als er nooit één wandelaar
heel even staan blijft om te wijlen
toch kijkt op heel zijn wereldreis
de maan zacht op mij neer
naast sterren om mij 't duister te verdrijven
Gedenkt op deze wereld
zelfs niet één enkel mij
dan nog is ’t water van de zeeën
en ‘t bos mij heel nabij
De bloemen, bos en zeeën
de sterren en het manelicht
zullen nimmer meer vergeten
de woorden die hun lof bezongen
door hem die gaarne hen gedicht.
**********
sunset 31-10-2006
**********
kaatjuhh: | Dinsdag, oktober 31, 2006 22:01 |
kben stil kuz | |
soulsister: | Dinsdag, oktober 31, 2006 16:22 |
prachtig liefs |
|
vivika: | Dinsdag, oktober 31, 2006 14:13 |
stilmakend-droef....maar zo prachtig verwoord. liefs |
|
M@rcel: | Dinsdag, oktober 31, 2006 12:45 |
schitterend mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
going with de wind: | Dinsdag, oktober 31, 2006 08:02 |
echt prachtig Lieve |
|
fran92: | Dinsdag, oktober 31, 2006 07:36 |
prachtig geschreven sunset! liefs fran92 |
|
tears for you: | Dinsdag, oktober 31, 2006 07:28 |
echt heel mooi tears |
|
Lia van der Fluit : | Dinsdag, oktober 31, 2006 07:26 |
prachtig in poëtische zinnen gegoten... laifs, Lia |
|
Artifex: | Dinsdag, oktober 31, 2006 07:22 |
Zo mooi... Liefs, Artifex. |
|