Ik ben bang voor morgen.
Bang of morgen even kwetsend zou zijn als vandaag.
Bang voor nog eens die pijn te doorstaan.
Ik hoop dat jij geen vrees hebt voor morgen.
Dat jij niet dezelfde pijn doorstaat als mij.
Dat jij morgen weer verder gaat, en ons verleden achter je laat.
De woorden staan gebrand in mijn hart, maar jij doet alsof er niks was en lacht.
Elke keer...als ik aan die woorden denk,vallen er tranen,meer en meer.
Ik heb er nu genoeg van het is nu gedaan.
Nu kunnen we allebij weer met ons leven verdergaan.