Vergeef en ik vloek nu
en al langer dan ik er ben
zocht de betekenis van woorden
die onbekend waren voor mij
Zij zocht mij met verrekijker
mijn geliefde die wacht
ik leerde de taal beheersten
die flapten uit de mond
Ik wist en wist nog amper
hoe het lijdend voorwerp was
ik soms zij of een iemand anders
een wildvreemde in de kroeg
Vergeef, vergeef mij
wanneer een vloek de mond ontsnapt
ik dwaal rond bezondig mij aan geneugtes
wijn is toch zoveel lekkerder
Dan water uit een kraan
sunset: | Donderdag, november 02, 2006 11:32 |
Vergeven zou ons eigen moeten zijn, vergeten ... Dat is o zo veel moeilijker. Liefs en fijne dag, sunset |
|
lonely 1: | Donderdag, november 02, 2006 01:12 |
mooi neergeschreven, liefs, lonely 1 |
|
tulpje: | Donderdag, november 02, 2006 00:19 |
wauw wat heb je dit mooi verwoord liefs en truste knuffel |
|
M@rcel: | Donderdag, november 02, 2006 00:14 |
het is je vergeven... Liefs M@rcel |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 02 november 2006 | ||
Thema's: |