Ik Ensor (naar James Ensor)

Ik Ensor (naar James Ensor)

krabbelde ogenschijnlijk

als een kind zo vlug

mijn tekeningen

gunde me de tijd niet

voor het trage schone

dat het niet verdiende

mijn maskers moesten peuterig

lelijk zorgden voor stampij

vaak ook in Oostende

kneuterig: als achtergrond

de maatschappij zoals zij is

in puur ellende

schilders gaan pas leven na het sterven

worden helden na hun dood

men heeft aan mij een kluif gehad

ik werd een oude idioot

* 6^e gedicht uit de cyclus geïnspireerd door
de Belgische kunstschilder, etser en componist uit Oostende;
James Ensor (1860-1949)

Lees ook de Ensor- gedichten:

De intocht van Christus in Brussel, Achter het masker van het leven,

Ensorzee, Als zij hem schildert en Retteketet.

Geschreven door

Laurens Windig

Reacties op dit gedicht

Laurens Windig vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Windwhisper:	Maandag, november 06, 2006 08:33
Ga er vast eens in snuffelen on line dan, want ben door je gedichten nu wel een beetje nieuwgierig geworden. Lieve groet Cobie Jou te lezen was weer een genot voor mijn ogen

Annemieke van der Ven:	Maandag, november 06, 2006 01:18
K had al een paar van je ensor gedichten gelezen, dus nu eerst maar eens een paar werken van hem online opgezocht... Mag ik zeggen dat ik jou gedichten mooier vindt dan zijn kunstukken... met liefs...

wijnand.:	Maandag, november 06, 2006 01:13
krachtig en inderdaad een genie wordt vaak pas herkend na zijn of haar dood

Over dit gedicht

Auteur: Laurens Windig
Gecontroleerd door: maria
Gepubliceerd op: 06 november 2006
Thema's: [Delen]