niemand kan veranderen wat ik voel voor mijn meisje, ook niet me pa... mijn meisje is en blijft de dierbaarste persoon in mijn leven....!!
Er alleen voor staan, dat gevoel,
Niks goed kunnen doen, weet je wat ik bedoel?
Ik ben verdrietig, gevangen in mijn eigen dromen,
waar geen leuke dingen meer in voorkomen.
piekeren dot diet in de nacht, het is mijn schuld niet,
maar het heeft me in de macht.
2gevoelens die elkaar tegenstrijden, Gelukkig maar tegelijk verdrietig, tis niet te vermijden.
gelukkig omdat ik de ware heb gevonden en van haar hou, verdrietig omdat mijn dierbaarste personen me laten staan in de kou.
het voelt als een mes dat door je ribben steekt,
Als hij nou maar eens naar me omkeek.
we zouden erover kunnen praten,
dat heb ik geprobeert maar het mocht niet baten.
nooit meer een knuffel, nooit meer een zoen, ik zou er alles voor over hebben al koste het een miljoen.
tuurlijk het heeft tijd nodig, duizende gedachte
maar hoelang moet ik nog wachten?
Wachten op die ene knuffel of die zoen, gewoon weer leuke dingen met ze doen.
tot die tijd moet ik gewoon mezelf blijve,
en verder gaan met mijn leven, want ik denk dat de toekomst me nog veel heeft te geven.
ik blijf dezelfde persoon, dezelfde sabien
hopelijk gaan ze dat zelf ook gauw inzien.