Ik weet niet echt meer
Wat te voelen.
Zoveel gevoelens, duizenden.
Niet eentje die nu past.
Ik val niet,
Dus van opstaan is geen sprake.
Maar wie pakt m'n hand nu
En leidt me even naar waar ik moet zijn?
Zoveel gevoelens,
Geen ervan is de mijne.
Ik dwaal, door dit huis,
Door m'n hoofd, door dit leven
Onbestemd.