Ze slaat haar ogen op naar mij
en kijkt mij af omdat
ik haar verboden heb,
maar antwoord weet ik niet,
ik heb geen stem.
 
En toch word ik voor haar
een sterfelijk woord,
een zieke man.
 
Tenslotte zie ik haar
Terugdeinen in
haar eigen element
haar zilte zee,
het zout van haar muziek
in mijn geliefde wonden.
 
 
Geschreven door
Theo van de Wetering
Reacties op dit gedicht
Theo van de Wetering vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Anna F: Woensdag, november 22, 2006 21:43
Prachtig, je voelt het zout bijna schrijnen.

Liefs, Anna

Windwhisper: Zaterdag, november 11, 2006 10:05
Een pracht.........
liefs Cobie

Over dit gedicht
Auteur:  Theo van de Wetering
Gecontroleerd door:  Sunflower
Gepubliceerd op:  11 november 2006
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.