Toen ik dacht dat ik gered was
Dacht ik daar geheel niet bij na
Toen ik het licht eindelijk zag
Was het een verlopen kaars
Op het ogenblik dat ik verlost was
Kreeg ik er enkel lasten bij
Dus moet ik nu eerlijk zeggen
Dat het dreigt fout te gaan met mij
Nog een paar keer die ruzie
En ik heb het helemaal gehad
Dan zal ik stoppen
Wat je voor me doet is zo ongelofelijk lief
En tegelijkertijd zo zinloos
Want ik weet, heb ik het in m’n hoofd
Doe ik het tóch
Dan niet meteen, wel later
Al deze lieve mensen
Die ik niet wil kwetsen met mijn bedrog
Maak je alsjeblieft geen zorgen
Want jullie zijn er zelf nog
Voor jullie, liefsten, is een morgen
En al zal ik het nog zo graag willen
Ik kan je niet beloven
Gewoon omdat ik hier niet langer tegen kan
Me niet van het leven te beroven
Sorry