Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, november 13, 2006 13:40 |
| Hahahaha ... Heel herkenbaar. Vier weken geleden begon mijn twee verdiepingen lager wonende onderbuurman met verbouwing van zijn badkamer, en twee geleden twee onderburen. Nou, vertel mij wat. Maar gelukkig zijn het nu de laatste loodjes schijnt het. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| Eysackers: | Maandag, november 13, 2006 11:10 |
| grappig plezant gedicht, ja met veel lawaai daar heb ik het ook niet mee, als je kan glip dan maar buiten , straks zullen ze al wel veel gedaan hebben zeker, en zal de rust wel terugkeren zeker! liefs marlies |
|
| Peter van Tiel: | Maandag, november 13, 2006 10:55 |
| Onze buren zijn al langer dan een jaar bezig met bouwen en verbouwen. En ik moet zeggen, je raakt er aan gewend, net als aan het regelmatig luiden van de kerkklokken hier vlak bij. Ik hoor ze nauwelijkd meer. Leuk geschreven. Fijne dag verder. Knuffie, Peter. |
|
| hiljaa: | Maandag, november 13, 2006 10:52 |
| en in dit weer brrrr! een warme wafel gaan eten hahaha! sint gedicht zal voor morgen zijn het mijn ! knufleifs--hiljaa-- |
|
| blauwoogje: | Maandag, november 13, 2006 10:49 |
| Kraag hoog op, pluutje mee, en weg wezen dan. Sterkte verder, als er nog gerommel volgt. |
|
| bijouken: | Maandag, november 13, 2006 10:31 |
| Het zijn dingen die moeten gebeuren, verdraagzaamheid of zoals u, wegwezen. Graag gelezen. Liefs, knuf ;) |
|
| Windwhisper: | Maandag, november 13, 2006 10:30 |
| Moet je doen, hier is ook getimmer boven mijn koppetje, maar ik heb helaas huisarrest er komt iemand van de woningbouw. Sterkte en vergeet je plu niet. liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2006 | ||
| Thema's: | ||