Ik voel de druk opdrijven
Het tempo krijgt een boost
Dat volk dat maar blijft komen
En om mij heen
Niemand
Buiten die zoete, roze dromen
Geen kat om op te rekenen
Geen ziel om bij te staan
De druk over je heen lopend
En droef denkend
Onder water gaan
De één snijd in de vinger
Zo lomp als een kalf
Het ziekenhuis in
Met 2 de service doen
De ondergang
Ons geding
De ander op proef
Een grote bek
maar geen verstand
kan wortel niet van aardbei scheiden
service loopt dus lekker stroef
zou willen schreeuwen
lijk wel gek
waar zitten werkers deze tijd?
Allemaal op verlof
Op de dop of al op werk
Hoop dan goede job
Want deze zijn zeldzaam
Maar heb zelf geen spijt
rovago: | Maandag, november 20, 2006 17:01 |
Hier heb ik van genoten. Groetjes. Rovago |
|
sunset: | Woensdag, november 15, 2006 16:07 |
Toppie en treffend weergegeven. Liefs en fijne dag verder, sunset |
|
hiljaa: | Woensdag, november 15, 2006 12:19 |
graag gelezen! knufliefs--hiljaa-- |
|
Dirk Hermans: | Woensdag, november 15, 2006 00:57 |
heel goed verwoord | |
mums: | Woensdag, november 15, 2006 00:56 |
herken deze situaties, heb het jaren gedaan en ik heb er geen spijt van gehad er was ook altijd genoeg te lachen...gelukkig. Denk goed om jezelf. liefs mums |
|
lonely 1: | Woensdag, november 15, 2006 00:46 |
hoort er nog altijd even druk uit, hoop dat je toch nog een beetje tijd vindt voor jezelf en je vriendin. hoop je ook nog eens te spreken op msn,als je het ooit weer eens een beetje minder druk hebt mss, liefs en xxxjes, lonely 1 |
|
rovago: | Woensdag, november 15, 2006 00:43 |
Knap verwoord. Groetjes. Rovago |
|
Auteur: peersmans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 15 november 2006 | ||
Thema's: |