Twaalf klokslagen bombardeerden de wereld,
ritsten mijn schaduw los van mijn tenen
waarop lichaamsresten te pletter vlogen
tegen het donker - sterrenpunten spitsten
scherpen dan scherp - Helemaal alleen badend
in een reeds half opgedroogde plas bloed.
Enkel ogen konden nog tollen in hun kassen
en zagen vanuit het randje van hun ooghoeken,
hoe schaduwen dansten met demonen en
kreten nabootsten in koor met krioelende kraaien.
Lovende liederen over het einde van ons,
jullie en jij; de mens met spiegelend wezen.
Themadichterij
Onderwerp
‘Schaduwlied’
Cora (ZIJ): | Zaterdag, november 18, 2006 18:21 |
Je groeit in je schrijven vind ik, liefs, |
|
Mathilde: | Woensdag, november 15, 2006 21:53 |
wat een schitterend, nachtmerrie-achtig beeld! liefs, mathilde |
|
Zana : | Woensdag, november 15, 2006 21:47 |
mooi heel speciaal! groetjes zana |
|
Auteur: druppeltje | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 15 november 2006 | ||
Thema's: |