Littekens
Ik draag littekens op mijn lichaam mee. Sommige mensen kunnen dat accepteren en respecteren, anderen niet. Ik zit er niet mee, ik weet de reden dat ze er zitten, en ondanks dat de reden dat ze er zitten niet heel erg positief en goed zijn, het zijn mijn littekens, en ze horen bij me.
Ik heb mezelf al een aantal keren voorgenomen om onder de zonnebank te gaan zitten en ze bij te laten kleuren, op mijn armen, maar het komt er niet van. Ik heb geen zonnebank en tsjah dan moet ik naar het fitnesscentrum en 5 euro dokken. Ook heb ik gelezen dat littekens heel snel verbranden en dat lijkt me niet echt prettig. Ik verbrand sowieso snel.
.Nooit gedacht dat ze mooi konden vervagen, dat ze doffer zouden worden, Dat mag ook wel, als ik alle littekens nog goed zou zijn, zou ik echt gaan trippen. Het zijn er veel, heel erg veel. En er zal niet 1 persoon zijn die het zal geloven dus het doet er niet toe hoeveel. Ik heb ze ook wel eens getracht te tellen maar ik raakte in de war
k loop niet snel zonder iets om mn pols rond. Mn hele arm bedek ik al maanden de littekens die daar zitten vallen sowieso op en er zitten veel ontstoken wonden.
Ik heb het heel lang verzwegen voor mijn ouders, ze zijn erachter gekomen in de kliniek waar ik zat, en ze hebben ze gezien toen ik hechtingen moest toen ik in het ziekenhuis lag.
Ja ik heb littekens. Maar ik ben meer dan dat, en er zijn mensen die dat niet willen inzien of snappen of whatever. Ik heb een automutilatie verleden, een heden zelfs nog. Misschien ook een toekomst. AM is Oxide en Oxide is AM/ Deal with it.
Ik wil gewoon soms naar mn arm kunnen kijken en zien dat mn littekens zijn vervaagd, zoals ik dat de laatste tijd gedaan heb. Dat voelt goed. Dat mijn verleden vervaagd, zo kan het gevoel en de gedachtes ook langzaam vervagen. Ook naar wonden kijken doet me goed, dan zie ik dat mn verleden openbarst en genezen zal, met of zonder ontstekingen dit is mijn verwerking van een verleden wat ik doorstaan heb, Ooit als alles genezen is, er geen nieuwe wonden bij komen en ik dus stop met AM dan is mijn verleden verwerkt en tot die tijd moet je me respecteren met mijn AM. Littekens vervagen, de oudste littekens zijn bijna ontzichtbaar. Die delen heb ik al afgesloten
Vraag me niet waarom ik dit geschreven heb, Waarom dit online staat?
Ik wil dat mensen me respecteren en accepteren zoals ik ben, met littekens en wonden.
Ik vraag met dit bericht niet om negatieve aandacht. Ik wil gewoon dat je het begrijpen zal. Of tracht te begrijpen, dat ik ben wie ik ben, met mijn littekens, dat dat mijn middel is om te overleven